ouwe taart aan de studie

Zondag was het zo ver. Ik zag dat ik twee mailtjes had van de beoordelaar. Ik durfde ze eigenlijk niet te openen, want openen stond misschien wel gelijk aan een teleurstelling. En dat zou nog niet het ergste zijn. ik moest dan weer aan de bak. En het gevoel dat die druk van mijn schouders af was dat voelde best wel lekker. Maar ja, vroeg of laat moest ik er toch aan geloven. Welke mail zou ik eerst kijken, die van 2.2 of die van 2.3. Over 2.2 had ik een goed gevoel. Over 2.3 niet. ik koos eerst voor 2.2, daar zat immers het meeste werk in en als ik die al voldoende zou hebben dan zou de teleurstelling over 2.3 toch minder zijn. En yes, 2.2 beoordeeld met een voldoende. ik vond het best laag. Oke weliswaar de toets gehaald, maar dat voor zoveel werk. Nou dan zal 2.3 niet veel goeds betekenen. Maar goed, 1 toets overdoen dat is te overzien. Dus ik open 2.3 en ik zie tot mijn verbazing dat deze is beoordeeld met een zeer goed. Yihaaaaa.......ik heb gewoon mijn eerste jaar in 1x gehaald!!

Het einde is in zicht van het eerste jaar. Wat een jaar!! Wat een bloed zweet en tranen heeft het gekost. Maar wat heb ik veel geleerd en wat ben ik een stuk zelfverzekerder geworden. Zo zelfverzekerd dat ik het er op gewaagd heb om te solliciteren naar een andere baan en warempel, ze zagen mij ook wel zitten! Per 1 augustus ga ik als persoonlijk ondersteuner werken op Bataviahaven. Een locatie met lvb (licht verstandelijke beperking) clienten met gedragsproblematiek. Dit had ik een jaar geleden niet gedurfd. Ik heb nog wel lang getwijfeld want er speelden natuurlijk veel belangen mee. De doelgroep waar ik nu mee werk ken ik door en door en zou voor mijn tweede jaar makkelijker zijn om onderzoek te gaan doen. Daarbij moet ik 10 uur meer gaan werken. Hoe ga ik dat doen in combinatie met mijn studie? Daarbij begeleid ik een collega en zij heeft het af en toe heel moeilijk en ik zou het sneu vinden als ze door mijn beslissing van de kaart raakt. Maar ja......de vacature komt nu langs. Ove