yeahhh mijn eerste hoorcollege, of toch niet yeahhh?

Afgelopen woensdag zou ik mijn eerste hoorcollege hebben. Gewoon anderhalf uur informatie. Heerlijk!! Ik kon niet wachten. Dochter zei dat ik niet zo enthousiast hoefde te doen want zij vond er niets aan. Maar ik was wel enthousiast. Tot nu toe alleen maar ' gewone' les gehad. Het zal wel college heten maar zo noemen we het nooit. Nu wordt het echt ' college' genoemd. Ik was al op tijd op school met mijn studiegenoot. We zochten de ruimte op en het was een redelijk grote zaal. we kozen een mooi plaatsje uit en wachtte totdat er nog meer studenten kwamen. In totaal zouden we met ongeveer 8 klassen zijn. Toen bijna iedereen er was, werd de mevrouw die de presentatie zou doen geintroduceerd door onze coach. Mevrouw is lector bij ons op school. Een lector doet praktijkgericht onderzoek in haar geval onderzoek naar shared disission making, waar dus ook het hoorcollege over zal gaan. Ze doet dit middels een powerpoint. Ze begon te vertellen en na ongeveer 10 minuten merkte ik dat ik niet wist wat ze nu gezegd had, dus ik gaf mezelf op mijn kop en zei tegen mezelf dat ik beter moest opletten. Maar op de een of andere manier lukte het me niet. Ik hoorde dat het in de zaal ook vrij rumoerig was. Ik vermoedde dat het toch niet aan mij lag.  Even later maakte ze iedereen wakker. We kregen 2 casussen te zien en toen zei ze opeens dat ze 2 vrijwilligers zocht die deze casus wilden spelen. Waaaattttttt.....het is toch een hoorcollege. Maar niemand meldde zich aan. Ze zei dat dit gisteren ook zo was en haar werd geadviseerd om iemand aan te wijzen. Na ongeveer 5 minuten wachten meldde zich dan toch 1 iemand aan. Maar er moest er nog eentje komen. Hoe kon ze nu zoiets vragen? Het is normaal al lastig om in de klas een rollenspel te spelen, laat staan voor 8 klassen. Ik had me na de voorbereiding van de les basiscommunicatie voorgenomen om wat assertiever te gaan worden (i.p.v. subassertief) en aangezien het de avond er voor al misgegaan was, had ik nu een herkansing. Als ze mij zou vragen dan zou ik zeggen dat ik dit niet wilde omdat ik dit niet fijn vind. Ze vroeg mij niet, maar er kwam nog een herkansing want de andere casus moest ook gespeeld worden. Ook nu vroeg ze mij (gelukkig) niet en ik heb dus mijn assertiviteitsskills niet kunnen laten zien. Na de casussen kon iedereen weer rustig ademhalen en dat gebeurde dan ook. Te rustig ademhalen, want ook het vervolg van haar presentatie werd er niet beter op. Ik probeerde echt bij de les te blijven maar het lukte gewoon niet. Even later werd ik in mijn rug geprikt door mijn achterbuurvrouw, ze wees naar een klasgenoot die schuin voor mij zat. Ik keek naar hem en zag dat hij op zijn laptop aan het flipperen was. hahahaha oke ook voor hem was het niet interessant dus. Even later hoorde ik een andere klasgenoot een vraag stellen. Goede vraag, slecht antwoord zag ik aan mijn klasgenoot, ze snapte het nog niet en vroeg het nogmaals, ook nu geen bevredigend antwoord. Jammer dat ik niet wat dichter bij haar zat want dan had ik het meteen kunnen uitleggen. Het antwoord kon namelijk heel simpel zijn. Wat waren we blij toen er gezegd werd dat ze nog maar 3 minuten spreektijd had. Die 3 minuten ging iedereen alvast zijn spullen pakken en rommelen. Wat was dit zonde van onze tijd. Tijd die afging van echte lestijd, die we zo hard kunnen gebruiken omdat we al zo weinig les hebben. In de les die we meteen er achteraan hadden gaven we maar eens even onze feedback. De " juf" zou het meenemen en gaan bespreken. Later op de dag hadden we nog de bijeenkomst van ons leerteam en ook tegen onze coach hebben we gezegd wat we er van vonden. Zij gaf aan dat het inderdaad niet helemaal goed uit de verf kwam, nou......niet helemaal......, helemaal niet!!
Maar goed, mijn eerste echte hoorcollege was dus een teleurstelling. Hopelijk krijg ik nog een herkansing.